Weekend 1: Olifanten en giraffen kijken:)

10 september 2019 - Nairobi, Kenia

JAAA Weekend!

Afgelopen zaterdag was ik heel blij dat het weekend was. Ik moest niet perse naar die drukke vieze stink stad, maar had even tijd voor mezelf. Voordat ik vertrok vanuit Nederland had ik al een beetje uitgezocht wat ik graag wilde zien, want natuurlijk ben ik naar hier gekomen om de kindjes te helpen hoe ver dit mogelijk is, maar ik ben ook zeker naar Kenia gekomen om de natuur en de cultuur te ontdekken.

Ik begon mijn trip zaterdagochtend bij Sheldrick Wildlife trust. Dit is een weeshuis voor olifanten en neushoorns. Dit weeshuis vangt weesjes en voeden ze op tot ze 3 jaar zijn en daarna brengen ze de weesjes terug naar de natuur. De belangrijkste reden waarom olifanten en neushoorn baby's wees worden is omdat er op de ouders wordt gejaagd. Er bestaat nog steeds een grote markt voor ivoor en het vlees. Op dit moment hadden ze 15 olifantjes en 1 neushoorn. De neushoorn is blind. Deze kreeg het publiek daarom niet te zien, omdat hij zich niet kon oriënteren. Wel kregen we 13 olifantjes te zien in 2 groepen. De olifantjes kwamen vanuit hun stal naar een soort van wei gerend waar het publiek om heen stond. We zagen hoe de olifantjes melk kregen en hoe ze met elkaar speelden. Ook werd er per olifant verteld wat hij had meegemaakt en vertelden ze dat er al 240 olifantjes succesvol in de natuur waren terug geplaatst. De afrastering van de wei was net één touwtje, dus je stond echt heel dichtbij. Je mocht ze ook aaien, dit heb ik dus ook zeker gedaan (voor degene die het nog niet weten, ik vind olifanten echte geweldige dieren!!!). Wel werd er afgeraden om je hand in hun mond te doen, want dit zou je een vinger kunnen kosten. De "voorstelling" van de olifantjes duurde een uurtje en ik heb hier dus ook echt een uur van genoten. Het weeshuis doet een keer per dag een uur zijn deur open om geld op te halen voor het weeshuis en het publiek te laten zien hoe slecht de handel is. Het was dus ook enorm toeristisch, maar dankzij het geld wat ze via de toeristen ophalen, kan het weeshuis bestaan. Eigenlijk was ik ook weer even blij dat ik blanke mensen zag en niet als attractie werd aangekeken. Ik vond dat er opvallend veel Amerikanen waren.

Na de "voorstelling" raakte ik met een Amerikaans koppel aan de praat. De vrouw vertelde dat ze ook vrijwilligerswerk had gedaan in een ziekenhuis en haar vriend was nu overgekomen voor vakantie. Ze kwamen uit Seattle, dit was dus 2x 10 uur vliegen. Samen met hun heb ik een Uber gepakt op weg naar uitstap 2: het Giraffe centre.

Het giraffe centre is opgericht om de toen destijds uitstervende giraffe te beschermen. Ze fokken hier dus; er waren verschillende baby giraffen te zien. Iedereen die binnen kwam, kreeg een zakje met brokjes om de giraffen te voeren. Dit kon vanaf een platform zodat de giraffen niet moesten bukken. Ik vond het heel bijzonder dat je opnieuw zo dichtbij kon komen. Ik heb ze natuurlijk even geaaid, het voelde alsof je een paard aaide, en ik heb hun blauwe tong geobserveerd. Op het platform hing een bordje dat iedereen maar één zakje met brokjes mocht geven, omdat de giraffen op een strik dieet waren. Dit vond ik een beetje lachwekkend, aangezien ook dit heel toeristisch was. Verder was er een prachtig uitzicht op de natuur met als skyline Nairobi stad. Het centrum ligt ongeveer 20km verwijderd van de stad.

Als laatste heb ik Bomas Village bezocht. Dit is een park waar Keniaanse huisjes zijn nagebouwd afkomstig van verschillende tijden en regio's van het land. Persoonlijk zag ik weinig verschil, dus vond het niet heel interessant. Wat wel zeer interessant was, was het theater. In het theater worden shows gegeven over de verschillende Keniaanse muziek- en dansstijlen. Ik vond het prachtig om te zien hoe de dansers verschillende kleurrijke kleding aan hadden en op een hoge toon door de muziek instrumenten heen schreeuwden (zie filmpje). Dit voldeed echt aan mijn verwachtingen van de Afrikaanse cultuur.

Zondag had ik samen met mn host familie een beetje een rustdag. Lekker uitgeslapen, eitje gebakken voor ontbijt en een rondje gelopen door de wijk. Het huis van mijn host familie ligt aan de rand van de wijk. Achter de wijk stroomt een rivier, die voor een natuurlijke baricade zorgt. Als je goed kijkt zie je ook kleine zwarte aapjes in de bomen. Dit is voor de familie een reden om geen bananenbomen in hun tuin te zetten. De aapjes komen er namelijk op af en zorgen voor veel overlast. Verder lieten ze zien hoe ze hun afval verwerken. Glas en blik worden gescheiden van restafval, dit wordt opgehaald. Restafval wordt verbrand door de beveiliger van het huis. Elk huis in de wijk heeft dus zijn eigen brandplaats om hun afval te verbranden. Ook dit vond ik verbazendwekkend. 

Dit was het voor nu. Toedels en tot de volgende!

Foto’s